Klokkenmuseum Georges Lemoine

Het museum werd begonnen in 1993 door mevrouw DUBERNET, dochter van de heer en mevrouw Georges LEMOINE als eerbetoon aan de levensvervulling van haar ouders.

Hij was klokkenmaker gevestigd in Lorris in 1936, maar deed ook andere klussen die precisie vereisten : festiviteiten fotograaf ”opticien” ofwel brillen aanpassen, reparateur van TSF (radio)….

Zij had een hoedenatletier met een medewerkster.

Bij het overlijden van mevrouw DUBERNET heeft de gemeente Lorris het onderkomen gekocht en collecties van het museum geërfd.

Na renovatie van het pand heeft een vereniging van vrijwilligers het museum overgenomen om het te onderhouden, uit te breiden en open te stellen voor het publiek.

Dezelfde vereniging heeft de werkplaats “het slingeruurwerk” opgericht waar een groep liefhebbers de tentoongestelde objecten restaureert en de uurwerkmakers-technieken uitoefent en vakkennis van vaklieden uit vorige eeuw bewaart.

U KUNT IN HET MUSEUM BEKIJKEN :

Een breed scala van de fabricage van uurwerken uit de twee afgelopen eeuwen, voornamelijk veelvoorkomende klokken. Diegenen die in aanmerking kwamen om de-een- of-andere dag in de werkplaats van een klokkenmaker terecht te komen voor onderhoud of reparatie.

U ZULT er ook diverse gereedschappen aantreffen die door de vakman gebruikt werden. Elk stuk gereedschap had een eigen toepassing en elke handeling vereiste vaak een speciaal stuk gereedschap voor de verschillende werkzaamheden voor het “aan de gang brengen”.

Hetgeen inhield en nog steeds inhoudt is het uit elkaar halen van het raderwerk, het nakijken van de assen en lagers en ze eventueel schoonmaken en polijsten, ze af te stellen, de veren nazien, deze vervangen of inkorten wanneer dat nodig was.

Vervolgens moest het uurwerk weer gemonteerd worden, getest en eventueel opnieuw geplaatst bij de opdrachtgever.

Horloges, wekkers, klokkenspelen, schoorsteenklokken, vaak zogenaamde “pendules de Paris”, kleine mechanische wonderen, praktisch ongewijzigd vervaardigd vanaf het eind van de 18e eeuw tot omstreeks 1950.

Elk stuk kan herinneringen oproepen aan het leven van uw ouders, grootouders of voorouders, getuigend van voorbije modes maar ook van de voortdurende behoefte het verstrijken van de tijd vast te leggen.

U ZULT ook enige meer spectaculaire objecten zien:

Het uurwerk van de kerktorenklok van Lorris gebouwd in 1861 en in gebruik gebleven tot 1969.

Enige mooie comtoise klokken die elk huis sierden, vooral op het platteland.

Een prikklok die sommigen zullen doen terugdenken aan de onaangenaamheden van het werk in de fabriek.

Een buitengewoon en uniek stuk : een klok geheel van hout, gemaakt door een Franse soldaat in de loopgraven van de Somme gedurende de oorlog 1914-1918. Hij heeft alleen maar gebruik gemaakt van planken, spijkers en ijzerdraad afkomstig van munitiekisten.

En nog veel meer objecten met elk een eigen geschiedenis die ik u graag zal vertellen.

Ook kunt u een blik werpen op wat de oude werkplaats van onze vereniging was.

Nu het project van verbetering en vergroting van het museum is gerealiseerd, is daarmee de expositieruimte vergroot.

Wat u kunt zien is dat de werkplaats naar het buurpand verplaatst is. Relatief goed voorzien beschikken wij er over de basisgereedschappen voor het uitvoeren van talloze reparaties zolang we maar de techniek blijven beheersen.